De Ezel die het Beeld draagt


Samenvatting

Dit verhaal draait om een ezel die, zonder het te beseffen, ruzie krijgt tussen waanideeën en de werkelijkheid. De ezel is versierd met mooie attributen en draagt een heilig beeld naar een tempel, gevolgd door een stoet priesters en dienaren. Onderweg naar de tempel reageren mensen met eerbied, wat de ezel doet geloven dat de lof voor hem is. Gevangen in trots en ijdelheid, stopt de ezel om luidkeels te balken zodat hij nog meer aandacht krijgt. Zijn drager beseft wat er speelt en corrigeert de ezel met een stok, en verduidelijkt dat de eerbied niet aan de ezel zelf is, maar aan het heilige beeld dat hij draagt. Het verhaal gebruikt de ezel als symbool voor misplaatste trots, een les dat de lof en aandacht die men ontvangt vaak niet persoonlijk bedoeld zijn.

Luister naar de audio


Lees online

Er werd eens een heilig Beeld naar een tempel gedragen.

Het beeld was op een Ezel gemonteerd. De Ezel was prachtig versierd met slingers en andere mooie attributen.
Een grote stoet priesters en dienaren liep achter de Ezel aan, door de straten.

Terwijl de Ezel verder liep, bogen de mensen eerbiedig het hoofd voor hem of vielen op hun knieën voor hem. De Ezel dacht dat de eer hemzelf toekwam.

Met zijn hoofd vol van dit dwaze idee, werd hij zo opgeblazen van trots en ijdelheid dat hij stopte met lopen en luid begon te balken.

Maar midden in zijn gebalk, raadde de ezeldrijver wat de Ezel in zijn hoofd had gekregen.
Hij begon de Ezel genadeloos met een stok te slaan.

“Ga mee, loop door, stomme Ezel”, riep hij. “De eer is niet voor jou bedoeld, maar voor het heilige Beeld dat je bij je draagt.”