Je hebt vast weleens een olifant gezien, in de dierentuin, op televisie of op de computer. Zo’n olifant is het grootste van alle dieren die op het land leven en komt uit Oost-Azië of Afrika. In Afrika is hij kleiner en leeft nog in het wild. In Oost-Azië is de olifant tam en helpt de mensen met zijn verstand, goedaardigheid en kracht.
De olifant is een hardwerkend dier dat erg goed luistert. Als zijn oppasser hem goed behandelt, dan is hij daar dankbaar voor en gehoorzaamt hij hem. Hij is onvermoeibaar, ijverig en ontzettend sterk. En de olifant begrijpt alles. Maar de olifant kan niet tegen onrecht. Als dat gebeurt, dan wordt de olifant verschrikkelijk boos. Luister maar naar dit verhaal.
In een zekere stad in Oost-Azië werd dagelijks een olifant door de straten geleid om te gaan drinken bij de rivier. Hij had de gewoonte om zijn snuit door de openstaande ramen van de huizen te steken. Het gebeurde dan weleens dat hij een lekker stukje brood of een vrucht kreeg van de mensen. Zo kwam hij dagelijks voorbij de kleermaker, maar van hem had hij nog nooit iets gekregen.
Toen hij op een zekere dag weer langs de kleermaker kwam, stak hij zijn snuit naar binnen. Maar de kleermaker, een boos mens, stak hem met de naald en zei: ‘Daar heb je dan wat.’ De olifant trok gauw zijn snuit terug en ging kalm verder, maar eigenlijk was hij erg boos en dacht bij zichzelf: ‘Wacht maar, ik zal je krijgen!’
Toen hij klaar was met drinken bij de river, woelde hij met zijn poten door de modder zodat het water lekker troebel werd en hij zijn snuit kon vullen met vuile modder. Bij de kleermaker aangekomen stak hij zijn snuit weer naar binnen en de kleermaker spotte: ‘Wel, was de naald zo prettig dat je het nog een keertje wilt?’
Maar nauwelijks had de kleermaker dit gezegd of de olifant, spoot het vuile water over hem en zijn hulpen heen. Ze probeerden nog weg te springen, maar het was te laat en ze waren tot het hemd toe nat. En de kostbare stoffen die daar lagen om gebruikt te worden waren geheel en al bedorven door het vuile water.
De boosaardige kleermaker werd door de mensen in de stad uitgelachen toen zij de schade zagen. Allen zeiden: ‘De kleermaker heeft zijn verdiend loon gekregen. Hij had het goede dier nooit kwaad moeten doen.’ Uit deze geschiedenis leren we dat men iedereen en zeker olifanten rechtvaardig moet behandelen.
Laten we nog een verhaal luisteren over de goedheid van de olifant. Er werd eens een olifant ontzettend boos omdat zijn oppasser hem sloeg. Hij werd wild van woede, rukte zich los en rende door de straten. Alles en iedereen vluchtte voor de olifant. De vrouw van de tuin, die gewoonlijk haar kleine kindje een handjevol gras aan de olifant liet geven, liep gauw weg. In de schrik vergat ze echter haar kind.
De olifant rende recht op de plek af waar het kind zat te spelen. Eenieder dacht dat het kind door de olifant vertrapt zou worden, maar er gebeurde iets wonderlijks. De olifant herkende het kind, tilde het met zijn snuit op en zette het zachtjes op het dak van een kraampje. Hierdoor kalmeerde de olifant en liet hij zich zelfs terugleiden door zijn oppasser.
Hoewel de oppasser de olifant slecht had behandeld, vergaf de olifant hem en het schijnt dat de oppasser de olifant vanaf dat moment nooit meer heeft geslagen.
