Er was eens een koningin die een baby jongen kreeg. Nu denk je dat ze daar heel blij mee was en dat was ook zo, maar ze zat met een probleem. Je zou namelijk kunnen zeggen dat dit de lelijkste baby ooit was. Een fee verzekerde de koningin dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. Deze baby had namelijk een goed karakter. Bovendien was hij zo slim en grappig, dat hij hoe dan ook een geliefd persoon zou zijn.
De fee vertelde verder dat ze de jongen een geschenk had gegeven dat hem in staat zou stellen degene van wie hij het meest hield net zo slim te maken als hijzelf. De koningin merkte inderdaad al gauw dat de jongen veel wist en met zijn leuke grapjes iedereen aan het lachen kon maken. De jongen kreeg de naam Riket met de Kuif. Dat had hij te danken aan het grappige plukje haar op zijn hoofd. En Riket was gewoon zijn familienaam.
Zeven jaar later kreeg de koningin in een naburig koninkrijk een tweeling. De eerstgeborene was een beeldschoon meisje. De koningin kreeg bezoek van een fee die haar feliciteerde met de schoonheid van haar pasgeboren baby, maar ook attendeerde op de domheid van het kind. Hier werd de koningin verdrietig van, maar nog erger werd het toen de tweede baby werd geboren. Deze was namelijk heel erg lelijk.
‘Wees maar niet ongerust,’ zei de fee. ‘Het jongste meisje zal zo slim zijn, dat het nauwelijks zal opvallen dat ze niet mooi is.’ ‘Dat hoop ik dan maar,’ zuchtte de koningin. ‘Maar is er niet iets wat gedaan kan worden waarmee de oudste ook een beetje slimmer zal zijn?’ ‘Ik kan niets aan haar verstand doen,’ antwoordde de fee, ‘maar ik kan haar wel een geschenk geven waarmee ze degene die haar hart wint ook mooi kan maken.’
Iedereen was onder de indruk van de schoonheid van de eerstgeborene en de slimheid van de jongste. Maar de domheid van de oudste begon met de jaren meer en meer opgemerkt te worden. In het begin kreeg de beeldschone oudste veel aandacht, maar het duurde niet lang of de aandacht werd verplaatst naar de jongere, slimme prinses om geboeid naar haar interessante verhalen te luisteren.
Op een dag rende ze verdrietig het bos in. Daar kwam ze een kleine man tegen. Hij was ongewoon lelijk, maar wel goed gekleed. Het was de jonge prins Riket met de Kuif. Hij was verliefd op de foto’s van de beeldschone prinses geworden en wilde kennis met haar maken. Blij verrast was hij om haar hier in het bos te treffen, maar merkte al gauw dat ze erg veel verdriet had.
Met al zijn charme en zijn leuke grapjes wist hij haar uiteindelijk aan het lachen te maken. Ze raakte zo geamuseerd dat ze in een domme opwelling zei dat ze om die reden wel met hem wilde trouwen.
Direct op dat moment vond er een grote verandering in haar plaats. Ze ontdekte dat ze opeens leuke, interessante dingen kon zeggen. ‘Omdat je met me wilt trouwen, heb ik je mijn slimheid gegeven,’ zei Riket tegen de prinses. ‘Maar ik geef je een jaar om erover na te denken.’ De prinses beloofde over een jaar met Riket te trouwen.
De verandering bij de prinses viel al snel op. Er kwamen prinsen uit alle delen van het land die graag met haar wilden trouwen. Geen enkele vond ze geschikt. Tot op een dag een razend knappe, rijke en slimme prins arriveerde. Ze kon het niet helpen hem goed te keuren en haar vader zei dat het haar vrij stond om te kiezen met wie ze wilde trouwen.
De prinses liep door het bos om na te denken of deze prins de juiste keuze zou zijn. Op dat moment ging de aarde open en openbaarde zich een grote keuken met tientallen koks, druk bezig met het bereiden van een enorm feestmaal. De prinses vroeg voor wie dat was. ‘Voor prins Riket met de Kuif,’ antwoordde de chef-kok, ‘want hij gaat morgen trouwen.’
De prinses herinnerde zich ineens dat het precies een jaar geleden was dat ze prins Riket beloofd had met hem te trouwen. Ze was het vergeten, omdat ze door slim te worden al haar vroegere dwaasheden was vergeten. Een paar stappen verder trof ze Riket. ‘Het spijt me,’ zei de prinses. ‘Ik denk dat ik destijds in mijn domheid een dwaze uitspraak heb gedaan. Ik weet dat je goed en slim bent, dus ik hoop dat je je kunt voorstellen dat ik nu zo veranderd ben, dat ik met een echtgenoot niet zo snel meer tevreden ben.’
‘Behalve mijn lelijkheid,’ zei Riket, ‘Is er iets wat je niet aan mij bevalt? Is het mijn karakter of zijn het mijn manieren?’ ‘Daar is helemaal niets mis mee,’ antwoordde de prinses, ‘het zijn juist die dingen die ik enorm in je waardeer.’ ‘Als dat het geval is,’ zei Riket, ‘dan kun je ervoor zorgen dat ik meest aantrekkelijke man van alle mannen word. Want dezelfde fee heeft mij bij mijn geboorte slimheid gegeven die ik mocht delen met degene van wie ik hou, net zoals jij de schoonheid mag delen met degene die jij liefhebt.’
‘Als dat zo is,’ riep de prinses uit, ‘dan wens ik met heel mijn hart dat jij de knapste en leukste prins ter wereld mag zijn.’ Direct daarna werd haar wens vervuld… hoewel sommigen zeggen dat Riket ogenschijnlijk niet veranderde. Maar de prinses hield nu zoveel van hem, dat zijn lelijkheid door haar ogen als schoonheid werd gezien. Ja, ze wilde graag zijn vrouw zijn. En omdat de voorbereidingen al in volle gang waren, trouwden ze meteen de volgende dag.
