Er was eens een aap, die Moki heette en hij woonde op het prachtige eiland Bali. Elk jaar kwamen duizenden toeristen het eiland bezoeken en Moki deed niets liever dan ze voor de gek houden. Hij stal hun zonnebrillen en hun snacks, ging op hun hoofd zitten en probeerde ze te laten schrikken. Hij vond het superleuk om een stoute aap te zijn. Maar hoewel hij plezier had, merkte hij wel dat de toeristen overstuur, verdrietig en boos werden door zijn capriolen en soms maakte hij kleine kinderen echt bang en dat gaf hem een rotgevoel.
Op een dag, tijdens de kerstvakantie, toen veel toeristen het eiland bezochten, hoorde Moki een groep toeristen praten over het komende nieuwe jaar en hun goede voornemens voor het nieuwe jaar. Ze wilden meer sporten, minder geld uitgeven en aardiger voor elkaar zijn. Moki besefte dat ze goede voornemens hadden gemaakt waardoor ze betere mensen zouden worden en Moki was het beu om een stoute aap te zijn, dus hij wilde meedoen aan deze traditie. Moki werd geïnspireerd door hun goede voornemens en besloot er zelf een paar te maken. Maar eerst moest hij wat onderzoek doen, aangezien hij weinig wist van deze nieuwjaarstraditie.
Hij ontdekte dat de meeste mensen hun goede voornemens niet vol kunnen houden! Maar liefst 88 procent zal hun goede voornemens vergeten en zich er niet aan houden. Dus besefte hij dat het belangrijk was om een manier te vinden om zijn nieuwe voornemens na te komen. De sleutel tot het houden van goede voornemens is het stellen van kleine, meetbare doelen. Voor het nieuwe jaar wilde Moki een behulpzame aap zijn. Hij schreef drie goede voornemens op die van hem een behulpzame aap zouden maken.
Ten eerste wilde hij de toeristen de beste plekjes van het eiland laten zien, ten tweede wilde hij ze waarschuwen voor het gevaarlijke verkeer en ten slotte wilde hij ze vers fruit uit de jungle brengen. Moki wist dat dit grote veranderingen voor hem waren, maar hij was vastbesloten om ze waar te maken. Voor elke resolutie schreef hij een klein, meetbaar en haalbaar doel op.
Zijn eerste doel was om vriendschap te sluiten met een kind dat Bali bezocht tijdens de wintervakantie en hem het eiland te laten zien. Zijn tweede doel was om een toerist te helpen veilig op een scooter over het eiland te rijden en zijn laatste doel was om één banaan per dag mee te nemen om aan een willekeurige toerist te geven.
Op nieuwjaarsdag ging Moki aan de slag. Hij begroette een gezin met twee kinderen met een vriendelijke zwaai. De kinderen waren niet bang voor hem en begonnen met hem te spelen, hij maakte ze aan het lachen en giechelen, dus toen hij aanbood om het gezin mee te nemen op een rondreis over het eiland, stemden de ouders ermee in. Moki was zo blij. Hij liet ze alle verborgen stranden zien, de prachtige tempels en het heerlijke eten dat Bali te bieden had.
‘S Middags, toen hij het gezin terugbracht van hun tour, ging Moki op zoek naar een toerist die worstelde met zijn scooter. Hij zag een jonge man die leek te zijn vergeten zijn helm op te zetten. Moki liep naar de scooter, opende de opbergruimte onder het zadel en liet de man de helm zien. “Dwaze aap” dacht de man, maar net toen hij op het punt stond weg te rijden, zag hij een ongeluk gebeuren. De bestuurder had zijn helm niet op en het zag er ernstig uit. De man besefte al snel dat Moki gelijk had toen hij hem op zijn helm wees, dus zette hij hem op, bedankte de aap en reed weg.
Moki was erg trots op zichzelf, dus ging hij op weg om zijn derde doel te behalen: haal een banaan uit de jungle en geef deze aan een toerist. Hij pakte een banaan en ging op zoek naar iemand om hem aan te geven. Hij zag een gezin met een boze peuter. “Mama, ik heb zo’n honger!!” schreeuwde en huilde het kleine meisje. Moki rende snel naar de familie toe en gaf het kleine meisje de banaan. De familie was erg dankbaar voor dit lieve en gulle aapje.
Naarmate de weken verstreken, werd Moki bekend als de vriendelijkste en meest behulpzame aap van Bali. De ochtenden bracht hij door als reisleider, de middagen hielp hij in het verkeer en de avonden deelde hij fruit uit in de stad. Toeristen hielden van hem en hij was trots op zichzelf dat hij zich aan zijn goede voornemens voor het nieuwe jaar had gehouden. En Moki wist dat hij met een beetje hard werken en vastberadenheid elk voornemen kon realiseren.
