Een Leeuw lag te slapen in het bos, met zijn grote kop op zijn poten. Een schuchtere kleine Muis kwam onverwachts op hem af. In haar schrik en haast om weg te komen, rende ze over de neus van de Leeuw. Uit zijn dutje gewekt, legde de Leeuw boos zijn enorme poot op het kleine schepsel, met het plan haar te doden.
“Spaar me”, smeekte de arme Muis. “Laat me alsjeblieft gaan en op een dag zal ik je zeker terugbetalen.”
De Leeuw vond het erg grappig om te bedenken dat een Muis hem ooit zou kunnen helpen. Maar hij was genereus en liet de Muis uiteindelijk gaan.
Enkele dagen later, terwijl hij zijn prooi in het bos achtervolgde, raakte de Leeuw verstrikt in een jagers-net.
Niet in staat om zichzelf te bevrijden, vulde hij het bos met zijn woedende gebrul. De Muis herkende de stem en vond al snel de Leeuw, worstelend in het net. Ze rende naar één van de grote touwen waarmee het net was vastgebonden en knaagde eraan tot hij het doormidden had. Al snel was de Leeuw vrij.
“Jij lachte toen ik zei dat ik je zou terugbetalen”, zei de Muis. “Nu zie je dat zelfs een Muis een Leeuw kan helpen.”
