Er was eens, in een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt bos, een klein meisje genaamd Mira. Mira was een nieuwsgierig en avontuurlijk kind, dat niets liever deed dan het bos verkennen en de verborgen wonderen ervan ontdekken.
Op een dag, toen de herfstbladeren begonnen te vallen en de kou van de winter begon in te zetten, besloot Mira een reis door het bos te maken om de dieren een verhaaltje voor het slapengaan te vertellen. Ze pakte een tas met lekkernijen en vertrok vroeg in de ochtend, enthousiast om aan haar avontuur te beginnen.
Terwijl ze dieper het bos in liep, kwam Mira een gezellig hol tegen dat toebehoorde aan een berenfamilie. Ze klopte op de ingang en er kwam een beer tevoorschijn. De beer maakte zich op voor zijn lange winterslaap en Mira kon de vermoeidheid in zijn ogen zien. Ze ging naast de beer zitten en begon een verhaal te vertellen over een dappere jonge beer die op reis ging om de perfecte honingboom te vinden. De beer luisterde aandachtig en al snel wiegden de woorden van het verhaal hem in slaap. Toen ze wegging, beloofde Mira terug te komen en meer verhalen te vertellen als de beer in de lente wakker wordt.
Vervolgens stuitte Mira op een grot, diep in het hart van het bos. Binnen vond ze een kolonie vleermuizen die ondersteboven aan het plafond hing. De vleermuizen maakten zich ook klaar voor hun winterslaap en Mira zag dat ze er ook slaperig uitzagen. Ze begon hen een verhaal te vertellen over een groep vleermuizen die op een groot avontuur vlogen om een nieuw thuis te vinden. Mira weefde een verhaal over vriendschap, teamwerk en de magie van de nachtelijke hemel. De vleermuizen luisterden met grote ogen en al snel vielen ook zij in slaap, vredig hangend aan het plafond van de grot.
Terwijl ze haar reis vervolgde, kwam Mira een holle boomstam tegen waar een familie egels hun thuis had gemaakt. De egels waren zich aan het klaarmaken om zich op te rollen tot strakke ballen en in winterslaap te gaan. Mira ging naast de boomstam zitten en begon een verhaal te vertellen over een familie egels die op reis gingen om de perfecte pompoen te vinden om te eten. De egels luisterden geïnteresseerd en al snel vielen ze diep in slaap, dromend van pompoenen.
Toen de zon onderging, kwam Mira op een open plek waar een groep eekhoorns bezig was eikels te verzamelen om op te slaan voor de winter. De eekhoorns waren druk in de weer en verzamelden zoveel eikels als ze konden voordat de sneeuw begon te vallen. Mira ging zitten en begon een verhaal te vertellen over een slimme eekhoorn die een groep dieven te slim af was om zijn eikels veilig te houden. De eekhoorns luisterden vol bewondering en al snel vielen ook zij in slaap.
Eindelijk, toen het laatste daglicht uit de lucht verdween, bereikte Mira de rand van het bos, waar een groep dassen hun thuis had gevonden. Ze klopte op de ingang van het dassenhol en werd begroet door het warme welkom van de dassen. Ze maakten zich op voor de lange winter die voor hen lag, dus ging Mira zitten en begon een verhaal te vertellen over een groep dassen die samenwerkten om een strenge winter te overleven. De dassen luisterden aandachtig en al snel vielen ze diep in slaap, dromend van een warme en overvloedige lente.
Nu haar missie voltooid was, begaf Mira zich terug naar haar dorp. Ze liep door de stille straten, de koude winterlucht bijt in haar wangen, en al snel bereikte ze haar huis. Ze opende de deur en werd begroet door de warme en uitnodigende sfeer van haar huis. Het vuur brandde in de open haard en wierp een zachte gloed door de kamer. Mira kon het niet helpen dat er een golf van vermoeidheid over haar heen spoelde terwijl de warmte haar omhulde. Ze wist dat de dieren die ze op haar reis had ontmoet de winter goed zouden slapen, veilig in de wetenschap dat ze de verhalen hadden om hen gezelschap te houden. Met een tevreden zucht trok ze haar jas en schoenen uit en kroop in haar bed. Het comfort van haar eigen bed en de rust van de nacht brachten haar al snel in een diepe en rustgevende slaap, haar dromen gevuld met de avonturen die ze in het bos had meegemaakt.
