Er reisde eens een Rat langs de snelweg van de Koning. Het was een erg trotse Rat.
Zeker gezien zijn kleine formaat en de slechte reputatie die alle Ratten hebben.
Terwijl meneer Rat verder liep – hij bleef meestal bij de sloot – zag hij dat het erg druk was op de weg. Er kwam een grote stoet in zicht. Het was de Koning met zijn gevolg.
De Koning reed op een enorme olifant, versierd met de meest prachtige attributen. Op de Koninklijke draagstoel zaten, behalve de Koning, ook een koninklijke Hond en Kat.
Een grote menigte mensen keek vol bewondering naar de Olifant. De Rat werd niet eens opgemerkt. Zijn trots was gekwetst.
“Wat een dwazen”, jammerde hij. “Kijk naar mij, dan zul je die onhandige Olifant snel vergeten!”
“Maakt hij zo’n indruk omdat hij zo groot en rimpelig is? Nou, ik heb ook oren, ogen en net zoveel poten als hij. Ik ben net zo belangrijk en….”
Maar juist op dat moment bespiedde de koninklijke Kat hem en het volgende moment wist de Rat dat hij niet zo belangrijk was als een Olifant.
