Er was eens, in het prachtige stadje Zonnedijk, een klein meisje genaamd Lottie die heel veel van haar moeder hield. Lottie’s moeder was de meest zorgzame en liefhebbende moeder die iemand zich maar kan wensen. Ze wist altijd precies wat ze moest zeggen om Lottie beter te laten voelen als ze verdrietig was, en ze had altijd tijd om met haar te spelen na schooltijd.
Op een zonnige lentemorgen werd Lottie wakker en realiseerde zich dat Moederdag eraan kwam. Ze wist dat ze iets speciaals voor haar moeder wilde doen om haar te laten zien hoeveel ze van haar hield. Dus Lottie dacht na over wat deze Moederdag extra speciaal zou maken.
Lottie herinnerde zich dat haar moeder van bloemen hield, vooral van zonnebloemen. Ze wist ook dat het favoriete toetje van haar moeder een heerlijke aardbeientaart was. Toen kwam het idee bij haar op – ze zou een prachtige zonnebloemtuin aanleggen en een heerlijke aardbeientaart voor haar moeder bakken!
Het meisje riep de hulp in van haar vrienden, Rozemarijn en Jaap, om haar te helpen de perfecte verrassing te creëren. Ze besloten in het park af te spreken om hun plannen te bespreken. Terwijl ze bij elkaar zaten, deelde Lottie haar ideeën en samen maakten ze een lijst van alle dingen die ze nodig zouden hebben.
Eerst hadden ze zonnebloempitten nodig om de tuin aan te planten. Jaap stelde voor om naar de tuinwinkel van meneer Groen te gaan, waar ze de beste zonnebloempitten van de stad konden vinden. Vervolgens hadden ze ingrediënten nodig om de aardbeientaart te bakken. Rozemarijn herinnerde zich dat haar moeder een heerlijk recept had dat ze konden gebruiken.
De volgende dag ontmoetten de drie vrienden elkaar bij Lottie’s huis om aan hun Moederdagverrassing te beginnen. Ze gingen naar de winkel van meneer Groen, zochten de zonnebloempitten uit en kochten alle ingrediënten die ze nodig hadden voor de aardbeientaart.
De kinderen brachten de middag door met het planten van zonnebloemen op een klein stukje land achter Lottie’s huis. Ze groeven kleine gaatjes, stopten de zaden erin en bedekten ze met aarde. Nadat ze klaar waren met planten, gaven ze de zaden water, in de hoop dat ze op tijd, voor Moederdag, zouden uitgroeien tot prachtige zonnebloemen.
De dag voor Moederdag begon de zonnebloemtuin te bloeien. De vrienden waren zo opgewonden en trots om de levendige gele bloemen te zien staan. Ze wisten dat moeder het geweldig zou vinden! Nu was het tijd om de aardbeientaart te bakken.
Rozemarijn bracht het recept van haar moeder mee en samen mengden ze de ingrediënten zorgvuldig. Ze bakten de taart en terwijl deze afkoelde, maakten ze de verse aardbeien en slagroom klaar. Ze maakten de taart af en zorgden ervoor dat hij er net zo goed uitzag als hij smaakte.
Op Moederdag werd Lottie vroeg wakker en liep op haar tenen naar de zonnebloemtuin. Ze plukte de mooiste zonnebloem en zette die voorzichtig op het dienblad met ontbijt. Ze voegde de aardbeientaart toe, een kopje van haar moeders favoriete thee en een handgemaakte kaart met de tekst: “Fijne Moederdag! Ik hou van je!”
Het meisje droeg het dienblad stilletjes naar de slaapkamer van haar moeder en maakte haar zachtjes wakker. “Fijne Moederdag mam!” riep ze uit toen haar moeder haar ogen opendeed.
Haar moeder was sprakeloos toen ze het dienblad, de zonnebloem en de heerlijk uitziende aardbeientaart zag. Ze omhelsde Lottie stevig en fluisterde: “Dank je, lieverd. Dit is de beste Moederdagverrassing die ik ooit heb gehad.”
Na het ontbijt pakte Lottie de hand van haar moeder en leidde haar naar de achtertuin. Toen haar moeder de zonnebloemtuin zag, vulden haar ogen zich met blije tranen. Ze wist dat haar kleine meid zo hard had gewerkt om deze Moederdag speciaal te maken. “Lottie, dit is geweldig! Ik heb het zo druk gehad met werk dat ik niet eens merkte dat de tuin in bloei stond. Je hebt het geweldig gedaan! Zonnebloemen zijn mijn favoriete bloemen”, riep ze uit.
En dus, met een hart vol liefde en dankbaarheid, brachten moeder en dochter de dag samen door, omringd door de prachtige zonnebloemen, genietend van elk moment van hun speciale moederdagviering.
Later op de middag kwamen Rozemarijn en Jaap naar hen toe voor een kleine picknick in de zonnebloemtuin. Ze lachten allemaal, speelden spelletjes en deelden verhalen over het plezier dat ze hadden tijdens het voorbereiden van de verrassing. Lottie’s moeder bedankte de vrienden voor hun hulp om deze dag zo speciaal te maken.
Toen de zon onderging, veranderde de lucht in een prachtige reeks oranje en roze tinten. De zonnebloementuin leek te gloeien met een magische warmte. De vrienden en haar moeder gingen in de tuin zitten en genoten samen van de heerlijke aardbeientaart, genietend tot de laatste hap.
Dankbaar voor de liefde en vriendschap die haar hart vulde, keek Lottie naar haar moeder en zei: “Ik hoop dat elke Moederdag net zo geweldig is als vandaag.”
Ze omhelsde haar dochter stevig en antwoordde: “Zolang we samen zijn, zal elke Moederdag net zo speciaal zijn.”
En vanaf die dag maakten Lottie en haar vrienden er een traditie van om Moederdag te vieren in hun eigen magische zonnebloemtuin. Elk jaar kwamen ze met nieuwe verrassingen en avonturen om de dag voor hun geliefde moeders nog specialer te maken.
In het prachtige stadje Zonnedijk bleven de zonnebloemen bloeien, wat iedereen herinnerde aan de liefde en waardering die ze hadden voor hun moeders. En zo werd Moederdag een gekoesterde viering, gevuld met liefde, gelach en hartverwarmende herinneringen die een leven lang meegaan.
