Johanna was een zesjarig meisje dat in het meest noordelijke deel van het koude Finland woonde. Op een dag tijdens haar wintervakantie las ze een boek over oudejaarsavond in Sydney, Australië. Johanna stond versteld van de plaatjes in het boek. Iedereen droeg korte broeken en t-shirts! Mensen zwommen zelfs in de zee. Ze had nog nooit zoiets gezien.
Johanna besloot meer te leren over oudejaarsavond in Sydney. Ze leerde dat in Sydney oudejaarsavond in de zomer werd gevierd en dat het meestal rond de 30 graden Celsius was! In haar kleine stadje was het rond de min tien graden toen ze oudejaarsavond vierden. Verder is Sydney een van de eerste steden ter wereld die oudejaarsavond viert. Johanna was zo gebiologeerd en verbaasd door deze feiten dat ze het boek aan haar ouders liet zien.
Met het verstrijken van de jaren droomde Johanna ervan om op oudejaarsavond Sydney te bezoeken en zelf de vuurwerkshow bij het Sydney Opera gebouw te zien. Maar ze wist dat het slechts een droom zou zijn, aangezien haar ouders een rendierboerderij hadden en het hele jaar door hard moesten werken en niet het geld of de tijd hadden om de lange reis naar Australië te maken. Johanna besloot hard te werken om geld te sparen, zodat ze op een dag naar Sydney kon reizen om het magische feest zelf te zien. Haar ouders wisten van haar verlangen om Sydney te bezoeken en zagen het meisje hard werken om haar droom te verwezenlijken. Ze besloten om ook elk jaar stiekem geld te sparen en de reis werkelijkheid te maken!
Toen Johanna veertien jaar oud was, verrasten haar ouders haar met Kerstmis. Ze kreeg een kaartje waarop stond: “Lieve Johanna, je bent zo’n lieve meid geweest en we zien hoe hard je hebt gewerkt. We weten hoeveel je van Sydney houdt. Dit jaar zullen we oudejaarsavond doorbrengen in Sydney, en we gaan samen naar het vuurwerk kijken!”
Johanna kon het niet geloven, ze was in extase! Haar droom kwam uit. Ze kon niet wachten om oudejaarsavond in Sydney door te brengen, omringd door warm weer en prachtig vuurwerk. Ze wist dat het een feest zou worden dat ze nooit zou vergeten en ze was erg dankbaar voor zulke liefhebbende ouders. En het mooiste was dat ze van haar ouders al haar eigen gespaarde geld mocht houden, zodat ze op haar achttiende weer naar Sydney kon reizen!
