Er was eens een oud moedervarken met drie Biggen. Helaas had ze niet genoeg te eten, om ze te houden. Dus stuurde ze de Biggen erop uit om hun eigen geluk te zoeken.
Toen de eerste Big op pad ging, kwam hij een man met een bundel stro tegen. De Big zei: “Meneer, geef mij de stro zodat ik er een huis van kan bouwen.” De man gaf de stro en de Big bouwde een huis van stro. Weldra kwam er een Wolf voorbij. Hij klopte op de deur en zei: “Zeg, Kleine Big, laat mij erin”.
De Big antwoordde: “Nee, nee, geen sprake van, geen haar op mijn vacht die daaraan denkt.”
“Dan zal ik even puffen en blazen en dan blaas ik met gemak jouw deur open”, zei de Wolf. En zo gebeurde het. Hij blies en pufte en de deur ging open. En….hij at de Big op.
De tweede Big kwam een man tegen met een bundel duindoorntakken. De Big zei: “Meneer, geef mij de takken zodat ik er een huis van kan bouwen.” De man gaf de takken en de Big bouwde een huis van duindoorntakken.
Toen kwam de Wolf langs en zei: “Zeg, Kleine Big, laat mij erin.”
“Nee, nee, geen sprake van, geen haar op mijn vacht die daaraan denkt.”
“Dan zal ik even blazen en puffen en dan blaas ik met gemak jouw deur open, zei de Wolf. En zo gebeurde het. Hij blies en pufte en de deur ging open. En….hij at de tweede Big ook op.
De derde Big kwam een man tegen met een lading stenen. De Big zei: “Alstublieft meneer, geef mij die stenen zodat ik er een huis van kan bouwen.” De man gaf de stenen. De Big bouwde een huis van de stenen. Toen kwam de Wolf ook bij hem langs en zei: “Zeg, Kleine Big, laat mij erin.”
“Nee, nee, geen sprake van, geen haar op mijn vacht die daaraan denkt”, antwoordde de Big.
“Dan zal ik even puffen en blazen en dan blaas ik zo jouw deur open”, zei de Wolf.
Dus de Wolf blies en pufte en blies en pufte en blies en pufte maar…hij kreeg de deur niet open. Toen hij erachter kwam, dat het hem echt niet zou lukken de deur te openen met blazen en puffen, zei hij: “Zeg, Kleine Big, ik weet waar je een mooi veld met rapen kunt vinden.”
“Waar dan?”, vroeg de Big.
“Oh dat is bij het huis van Meneer Smith. Als je morgenochtend klaar staat, dan zal ik aanbellen en dan gaan we samen rapen halen voor het avondeten”.
“Dat is een heel goed plan”, zei de Big. Ik zal klaarstaan. Hoe laat ben je van plan te gaan?”
“Om zes uur”, zei de Wolf.
Dus, de Big stond om vijf uur op en ging de rapen halen. Hij was voor zes uur weer thuis. Toen kwam de Wolf en hij vroeg: “Zeg, Kleine Big, sta je klaar?”
“Ik ben al helemaal klaar” , zei de Big. “Ik ben al geweest en alweer terug en ik heb een mooie pot vol rapen voor het avondeten.”
De Wolf werd erg boos hierom maar hij dacht dat hij het varkentje op een andere manier wel te slim af zou kunnen zijn. Dus hij zei: ” Zeg, Kleine Big, ik weet een plek met een mooie appelboom.”
“Waar dan?”, vroeg de Big.
“Beneden, in de Vrolijke Tuin”, antwoordde de Wolf. “Als je me deze keer niet bedriegt, kom ik je ophalen morgenochtend om vijf uur. Dan gaan we samen appels halen.”
Dus, de Big stond om vier uur op en was al druk in de weer om appels te gaan verzamelen. Hij hoopte van harte op tijd terug te zijn voor de Wolf kwam. Maar het was verder weg dan hij gedacht had en hij moest een boom in klimmen….Dus,net, toen hij zich uit de boom liet zakken, kwam de Wolf eraan. De Big werd nu vreselijk bang, dat begrijp je wel. Toen de Wolf er was, zei hij: “Zeg, Kleine Big, wat is dat nou? Was jij weer als eerste hier? En zijn het lekkere appels?”
“Ja, het zijn hele goede appels”, zei de Big. “Ik zal er eentje naar beneden gooien.” Hij gooide de appel heel ver weg. En terwijl de Wolf achter de appel aan ging, sprong de Big naar beneden en rende snel naar huis.
De volgende dag kwam de Wolf weer. Hij zei: “Zeg, Kleine Big, er is vanmiddag braderie in de stad. Wil je erheen?”
“Oh, ja zeker”, zei de Big. Ik wil er zeker heen, hoe laat sta jij klaar?”
“Om drie uur”, zei de Wolf.
Dus de Big vertrok, zoals gewoonlijk, eerder naar de braderie. Hij kocht een vat lekkere gekarnde boter en was alweer op de terugweg toen hij de Wolf zag. Toen wist hij, van schrik, niet meer wat hij moest doen. Dus verstopte hij zich maar in het vat met boter. Het vat, met de Big erin, begon te rollen en rolde de berg af. De Wolf schrok zo van het rollende vat dat hij snel naar huis rende, zonder nog naar de braderie te gaan.
Hij ging naar het huis van de Big en vertelde hem dat hij erg geschrokken was van een groot rond ding dat van de heuvel af kwam rollen.
Toen zei de Big: “Haha, maakte ik jou aan het schrikken?”
“Ik ben naar de braderie geweest en heb daar een botervat gekocht. Toen ik je zag, heb ik me in het vat verstopt. Daarna rolde het vat de heuvel af.”
Toen werd de Wolf natuurlijk weer heel boos en hij zweerde dat hij de kleine Big nu echt op zou eten en dat hij door de schoorsteen achter hem aan zou komen.
Toen de Big zag wat hij van plan was, hing hij gauw een waterketel boven het vuur. En,net, toen de Wolf door de schoorsteen naar beneden kwam, haalde hij de deksel van de ketel. De Wolf viel pardoes in de ketel. De Big deed de deksel er meteen weer op, liet de ketel koken en…. at de Wolf lekker op, als avondeten. En daarna? Leefde hij nog lang en gelukkig!
