Het Gelukkige Nieuwjaar van oude Moeder Beer

Oude Moeder Beer zat op een oudejaarsavond bij het vuur en zuchtte: “Ik heb vier ondeugende berenkinderen, oh jee, oh jee. Hoe kan ik ooit een Gelukkig Nieuwjaar hebben?”

Vrouwe Wind gluurde net door een kier onder het raam en zei: “De nacht is helder, de sterren zijn helder, oude Moeder Beer, Gelukkig Nieuwjaar!”

Oude Moeder Beer schudde zuchtend haar hoofd: “Het klinkt erg droevig maar mijn berenkind Boxer is nooit op tijd op school.”

Toen gluurde oude Moeder Maan door het raam en zong: “Ik vraag me af of jij mijn stem zult horen, maar ik wens oude Moeder Beer een Gelukkig Nieuwjaar!”

Oude Moeder Beer schudde met haar rechterpoot en zei: “Ik heb problemen met mijn berenkind Slaapkop, hij wilt nooit naar bed.”

Toen riep de Sneeuwvlokfee: “Januari nadert, oude Moeder Beer, Gelukkig Nieuwjaar!”

Oude Moeder Beer antwoordde: “Het is heel aardig van je om dat te zeggen maar mijn berenkind Bruin ruimt nooit iets op!”

Toen kwam fee Allesziener de kamer binnen stuiteren en schreeuwde: “Er is iets mis van binnen, vrees ik, oude Moeder Beer, Gelukkig Nieuwjaar!”

Oude Moeder Beer antwoordde: “Helderoog bedoelt het niet slecht maar hij zegt nooit: “dank u wel” of “alstublieft.”

Oude Moeder Beer begon te grommen en te grommen en te grommen en tenslotte zei ze: “Hoe kan ik een Gelukkig Nieuwjaar hebben als Boxer altijd te laat op school komt, Slaapkop nooit naar bed wilt en Bruin nooit iets opruimt, en Helderoog altijd onbeleefd is?”

Fee Allesziener had een kleine koets die vanzelf reed, en in een oogwenk stopte ze de vier ondeugende kleine beren erin en reed weg totdat ze bij een klein huisje in het bos kwamen.

Ze zei tegen Boxer: “Je kunt niet het huis uit komen, hoe je ook probeert te klimmen, tenzij jij leert op tijd te zijn.”
Daarna moest Boxer een jaar lang oefenen om op tijd te zijn voor het ontbijt en het avondeten. En hij zei: “Vandaag op tijd, morgen op tijd, op tijd zal mij veel ellende besparen.” Zo bleef hij een heel jaar in het kleine huisje in het bos en leerde op tijd te zijn.

Fee Allesziener zei tegen Slaapkop: “Jij moet leren om graag naar bed te gaan, lieve kleine, rare Slaapkop.” Toen moest Slaapkop een heel jaar oefenen met het doen van nuttige dingen in het kleine huisje, totdat hij moe genoeg was om naar bed te gaan.

Fee Allesziener zei tegen Bruin: “Jij komt het huisje nooit meer uit, ik heb je vastgebonden, totdat je dingen opruimt die je hebt achtergelaten.” De hele dag lang, elke dag, moest Bruin zijn spullen en de spullen van de andere beren opruimen.

Fee Allesziener zei tegen Helderoog: “Jij zult woorden als deze moeten oefenen: “dank u wel” en “alstublieft.” Natuurlijk probeerde Helderoog daarna beleefd te zijn.

Elke nacht drukten de vier kleine beren hun neus tegen de ruiten en riepen: “Wij zijn vier kleine beren, die niet van rondzwerven houden. Wij willen naar oude Moeder Beer, wij willen naar huis.”

Vrouwe Wind blies een koude windvlaag door het kleine huisje en Moeder Maan gluurde door het raam, de Sneeuwvlokfee danste zachtjes naar beneden en eindelijk, een jaar later, op oudejaarsavond, bracht fee Allesziener haar koets, die vanzelf reed. Ze stopte de vier kleine beren erin en ze reden naar huis.

De vier kleine beren waren allemaal zo gelukkig als ze maar konden zijn en schreeuwden: “Wij hebben onze lessen geleerd, wees niet bang, voortaan zullen wij luisteren, oude Moeder Beer. Gelukkig Nieuwjaar!”

Oude Moeder Beer was blij, want Boxer had inderdaad geleerd op tijd te komen, en was voortaan op tijd op school. En Slaapkop ging nu graag naar bed, en Bruin raapte zijn kleren en speelgoed altijd op en Helderoog zei keurig: “dank u wel” en “alstublieft.”

Nadat enkele kinderen dit verhaal keer op keer hadden gelezen, gebeurden er de meest verrassende dingen!

Een jongetje kwam een jaar lang elke dag op tijd op school, dus zijn juf had een Gelukkig Nieuwjaar! Een klein meisje ging elke avond blij naar bed, dus een moeder had een Gelukkig Nieuwjaar! En een kleine jongen begon zijn speelgoed op te ruimen, dus een vader had een Gelukkig Nieuwjaar!

En zoveel kinderen leerden “dank u wel” en “alstublieft” zeggen, dat de mensen overal in de stad glimlachten en elkaar de hand schudden als ze elkaar tegenkwamen, en iedereen riep: “Gelukkig Nieuwjaar, een Gelukkig Nieuwjaar!”


Downloads