De Wolf en de Ezel

Samenvatting

Dit verhaal gaat over een ezel die zichzelf redt van een wolf door slim te zijn. Terwijl de ezel in een weiland graast, ziet hij een wolf die hem wil opeten. De ezel doet alsof hij een pijnlijke, manke poot heeft en vraagt de wolf om de doorn uit zijn poot te trekken, zodat de wolf zich niet verwondt als hij hem opeet. De wolf stemt toe en begint naar de doorn te zoeken. Op dat moment gebruikt de ezel de kans om de wolf hard te schoppen, waardoor de wolf opzij valt. De ezel maakt van de gelegenheid gebruik en rent weg, waardoor hij aan het gevaar ontsnapt. Het verhaal laat zien hoe vindingrijkheid en slimheid sterker kunnen zijn dan brute kracht.

Luister naar de audio


Lees online

Een Ezel was eens aan het eten in een weiland bij een bos toen hij een Wolf zag loeren, in de schaduwen langs de heg. Hij raadde gemakkelijk wat de Wolf in gedachten had en bedacht een plan om zichzelf te redden. Dus deed hij alsof hij een manke poot had en begon pijnlijk te strompelen.

Toen de Wolf naar boven kwam, vroeg hij de Ezel wat hem mank had gemaakt. De Ezel antwoordde dat hij op een scherpe doorn was gestapt.

“Trek die doorn alsjeblieft uit mijn poot” smeekte hij, kreunend alsof hij heel veel pijn had. “Als je dat niet doet, kan de doorn in je keel blijven steken als je me straks opeet.”

De Wolf zag de wijsheid van het advies in. Hij wilde natuurlijk van zijn maaltijd genieten zonder gevaar voor verstikking. Dus de Ezel hief zijn manke poot op en de Wolf begon heel nauwkeurig en zorgvuldig naar de doorn te zoeken.

Op dat moment schopte de Ezel met volle kracht en liet de Wolf een tiental passen verder tuimelen. En terwijl de Wolf, kreunend en steunend door de pijn, heel langzaam weer overeind kwam, galoppeerde de Ezel veilig weg.

“Dat is maar beter ook voor mij”, gromde de Wolf terwijl hij de struiken in kroop. ‘Ik ben slager van beroep, geen dokter.