Op een koude winterdag had Snelle Haas opeens een goed idee
Hij vroeg aan Slome Slak: “Hey ga je mee?
We gaan de wereld buiten het bos ontdekken,
Maar we laten ons plan niet uitlekken.
Anders willen alle dieren mee op avontuur
En dan wordt de reis veel te duur”
Slome Slak vroeg: “Maar Haas, waarom wil je dat?”
En Snelle Haas zei: “Ik ben het leven hier echt wel een beetje zat.
Ik zit elke dag maar sloom bij het vuur en weet al wat er morgen gaat gebeuren.
Zo saai, ik wil mijn leven een beetje meer kleuren.
We gaan lekker snel op het hazepad, de wijde wereld in.
Mijn tempo is misschien even wennen voor jou, maar verder heb je het daar vast ook naar je zin”
Slak hield eigenlijk wel erg van zijn slome bestaan,
Maar hij wilde zijn vriend ook niet alleen laten gaan.
“Goed dan”, zei Slak, “ik ga mee maar waar gaan we heen, wat is ons doel?”
Haas zei: “Luister, kijk en voel.
Ik gebruik daarvoor mijn oren, ogen en neus
Ook dat is misschien even wennen voor jou maar na een tijdje kun jij het ook, heus”
Slak zei: “Oren heb ik niet en mijn ogen zijn niet al te best maar ik vind met mijn neus gemakkelijk de weg terug.
En ik heb ik altijd een huisje bij me, op mijn rug.
Dus dan komt het wel goed.”
“Fijn”, zei Haas, “dan vertrekken we nu met spoed.”
Hij jubelde: “We gaan lekker zomaar ergens heen
Ons avontuur begint nu al meteen!”
Zo gingen ze samen op pad.
En maakten onderweg een gezellig praatje met rat.
Gingen achter een muis aan die net verdween in een gat.
Knabbelden aan verse groenten onderweg.
En Haas deed nog even “haasje over” over een heg.
Slak hield ondertussen de wacht.
Dat lag meer binnen zijn macht.
Ze schuilden in een stal voor de regen.
Voor Slak, met zijn huis, was dit natuurlijk geen probleem maar de vacht van Haas kon er niet zo goed tegen.
Ze leerden onderweg vele soorten dieren kennen,
Maar aan de mensen moesten ze wel een beetje wennen.
Zo trokken ze de wereld rond,
Totdat Slak het wel genoeg vond.
Zijn voetzooltjes raakten versleten.
Wat lopen betreft kon hij zich echt niet met Haas meten.
Maar eten kon hij zeker net zo goed.
Ze dineerden dan ook samen in overvloed.
Dik, rond en tevreden gingen ze weer op huis aan.
Terug naar hun gewone bestaan.
Daar zaten ze weer samen knus bij het vuur.
En babbelden nog lang na over hun mooie avontuur.
Thuis zijn is weer extra leuk als je op pad bent geweest.
Zeker voor een Snelle Haas, maar zelfs ook voor een Sloom Slakkenbeest!
