艢pi膮ca Kr贸lewna

Streszczenie

Historia opowiada o kr贸lu i kr贸lowej, kt贸rzy d艂ugo pragn臋li dziecka. Pewnego dnia kr贸lowa us艂ysza艂a od 偶aby, 偶e urodzi c贸rk臋, co wkr贸tce si臋 spe艂ni艂o. Na chrzcinach dziecka kr贸lewska para zaprosi艂a 12 wr贸偶ek, daruj膮cych dziewczynce cechy takie jak uroda i m膮dro艣膰. Niespodziewanie przyby艂a trzynasta wr贸偶ka, kt贸ra rzuci艂a kl膮tw臋: w dniu pi臋tnastych urodzin ksi臋偶niczka ma uk艂u膰 si臋 wrzecionem i umrze膰. Kl膮tw臋 z艂agodzi艂a dwunasta wr贸偶ka, m贸wi膮c, 偶e ksi臋偶niczka b臋dzie spa艂a sto lat zamiast umrze膰. Kr贸l pr贸bowa艂 unikn膮膰 fatum, lecz kl膮twa spe艂ni艂a si臋 i c贸rka zapad艂a w sen, kt贸ry obj膮艂 ca艂y zamek. Po stu latach m艂ody ksi膮偶臋 przyby艂 do zamku, poca艂owa艂 艣pi膮c膮 kr贸lewn臋, co zako艅czy艂o kl膮tw臋 i obudzi艂o wszystkich mieszka艅c贸w. Ksi膮偶臋 i kr贸lewna zakochali si臋, a ich mi艂o艣膰 doprowadzi艂a do 艣lubu i szcz臋艣liwego 偶ycia.

Czytaj online

Dawno, dawno temu 偶yli sobie kr贸l i kr贸lowa. Bardzo chcieli mie膰 dziecko, ale nie by艂o to dla nich 艂atwe. Pewnego wieczoru, kr贸lowa by艂a w wannie, kiedy do pokoju wskoczy艂a 偶aba i rzek艂a:
– Twoje 偶yczenie si臋 spe艂ni i b臋dziesz mie膰 c贸rk臋!

Przepowiednia 偶aby si臋 spe艂nia i ma艂偶e艅stwu wkr贸tce narodzi艂a si臋 pi臋kna c贸rka. By uczci膰 jej narodziny, urz膮dzono wielk膮 uczt臋 i dziecko otrzyma艂o wr贸偶ki za matki chrzestne. Kr贸l mia艂 tylko 12 z艂otych talerzy, wi臋c zaprosi艂 tylko 12 wr贸偶ek. Podarowa艂y dziecku dary Urody, Wdzi臋ku i M膮dro艣ci.

Nagle pojawi艂a si臋 w zamku kolejna wr贸偶ka. Lecz przysz艂a z zemst膮, nie podarunkiem. Z艂a krzykn臋艂a:
– Kiedy c贸rka kr贸la sko艅czy 15 lat, skaleczy si臋 ko艂owrotkiem i umrze! – I szybko wymkn臋艂a si臋 z sali, gdzie ka偶dy sta艂 zszokowany.
Na szcz臋艣cie dwunasta wr贸偶ka nie da艂a jeszcze nic dziecku. Nie mog艂a odwr贸ci膰 kl膮twy, ale mog艂a uczyni膰 j膮 mniej okropn膮.
– Dziecko nie umrze, ale b臋dzie spa艂o sto lat.

Kr贸l oczywi艣cie nic chcia艂, 偶eby tak si臋 sta艂o, wi臋c nakaza艂 usun膮膰 wszystkie ko艂owrotki. Wszystkie dary od wr贸偶ek sta艂y si臋 prawdziwe. C贸rka kr贸la by艂a najpi臋kniejsz膮, naj偶yczliwsz膮, bogat膮 i m膮dr膮 dziewczyn膮 i wszyscy j膮 kochali. W dniu jej pi臋tnasych urodzin, kr贸l opu艣ci艂 zamek z kr贸low膮 i Ksi臋偶niczka zosta艂a sama.

W臋drowa艂a korytarzami i podziwia艂a wszystkie pokoje. Dosz艂a do starej wie偶y, gdzie po przekroczeniu ma艂ych drzwi, ujrza艂a kobiet臋 przy ko艂owrotku.
– Co tu robisz? – zapyta艂a.
– Prz臋d臋.
Ksi臋偶niczne bardzo si臋 to podoba艂o i zacz臋艂a zbli偶a膰 si臋 ku ko艂owrotku. Chcia艂a spr贸bowa膰 sama, ale kiedy tylko dotkn臋艂a przyrz膮d, kl膮twa zadzia艂a艂a. Ksi臋偶niczka zapad艂a w g艂臋boki sen.


Kiedy kr贸l powr贸ci艂, wzi膮艂 ksi臋偶niczk臋 do najpi臋kniejszego pokoju i po艂o偶y艂 j膮 do 艂贸偶ka na z艂otych kocach. Z zar贸偶owionymi policzkami wygl膮da艂a jak anio艂ek. Kr贸l nakaza艂, by nikt jej nie przeszkadza艂. Wezwa艂 dwunast膮 wr贸偶k臋, kt贸ra sprawi艂a, 偶e ca艂y zamek zapad艂 w sen. Mieli si臋 obudzi膰 dopiero wtedy, kiedy ksi臋偶niczka si臋 zbudzi.

Sto lat p贸藕niej syn nowego kr贸la podr贸偶owa艂 przez pa艅stwo. Us艂ysza艂 on o pi臋knej Kr贸lewnie 艢nie偶ce, kt贸ra ze 艣wit膮 spa艂a ju偶 od przesz艂o stu lat. Nikt jeszcze nie zdo艂a艂 dosta膰 si臋 do zamku. Jednak syn kr贸la by艂 odwa偶ny. Kiedy podszed艂 do zamku, sta艂 si臋 cud! Dosta艂 si臋 bez problemu do budynku!

Na dworze ujrza艂 艣pi膮ce psy, koty, go艂臋bie i stajennych. W kuchni zobaczy艂 艣pi膮cego kucharza, a pod tronem kr贸l i kr贸lowa spali od tronem. Wsz臋dzie gdzie szed艂, widzia艂 艣pi膮cych ludzi i zwierz臋ta.

W ko艅cu wszed艂 do wie偶y, gdzie ujrza艂 艢pi膮c膮 Kr贸lewn臋. Na 艂贸偶ku le偶a艂a najpi臋kniejsza dziewczyna, kt贸r膮 ksi膮偶臋 widzi. Nie m贸g艂 oderwa膰 od niej wzoru, poca艂owa艂 j膮.
I wtedy kl膮twa si臋 z艂ama艂a i ksi臋偶niczka si臋 obudzi艂a.
– Czy jeste艣 moim ksi臋ciem? Czeka艂am na Ciebie tak d艂ugo – za艣mia艂a si臋.
Podczas snu, wr贸偶ka wys艂a艂a do jej sn贸w ksi臋cia.

W mi臋dzyczasie, inni ludzie i zwierz臋ta w zamku tak偶e zd膮偶y艂y si臋 obudzi膰. Psy g艂o艣no szczeka艂y, koty si臋 przeci膮ga艂y, a go艂臋bie siada艂y na dachu. A kucharz poszed艂 przygotowa膰 posi艂ek.

Ksi膮偶e i ksi臋偶niczka byli bardzo szcz臋艣liwy, mimo 偶e mia艂a ona sto lat.

Pobrali si臋 i 偶yli d艂ugo i szcz臋艣liwie.