Op een dag werd de kleine Rosie wakker en voelde zich erg ziek. Ze had koorts en keelpijn en voelde zich erg moe. Haar moeder kwam haar kamer binnen en vertelde haar dat ze griep had en rust nodig had.
Rosie was teleurgesteld omdat ze meestal elke dag met haar tweelingzus Ruby speelde. De meisjes waren onafscheidelijk en vonden het moeilijk om uit elkaar te zijn. Maar nu mocht Rosie haar kamer niet verlaten om met Ruby te spelen.
Ruby miste haar zus en wilde een manier vinden om tijd met haar door te brengen. Ze had een geweldig idee! Ze konden niet in dezelfde kamer zijn, maar dat betekende niet dat ze niet samen konden spelen.
Ruby zette een theekransje neer bij Rosie’s deur, met koekjes en thee en zo. Ze klopte op de deur en rende toen naar buiten naar het raam. Toen Rosie het theekransje buiten haar deur zag, was ze verrast en wist ze niet wat ze ervan moest denken. Maar toen hoorde ze een tik op haar raam. Het was Ruby! Ze zat buiten met haar eigen theekransje. Rosie begreep wat haar zus probeerde te doen, en ze pakte snel alle thee spulletjes en zette ze op de tafel voor het raam. De meisjes hielden samen een theekransje, ook al waren ze gescheiden door het raam. Het was erg leuk en de meiden waren blij dat ze tijd samen konden doorbrengen.
De volgende dag bracht Ruby kostuums en attributen mee en ging op pad om buiten haar raam een show voor Rosie op te voeren. Ze speelde de film Frozen, zong alle liedjes en deed alle stemmen van de personages. Rosie keek toe vanuit haar bed, lachend en gierend om Ruby’s briljante optreden. Ze kon niet geloven hoe getalenteerd haar zus was en hoeveel plezier ze hadden, ook al zat Rosie vast in haar kamer.
Ruby zorgde ervoor dat ze de beste delen van de film speelde en voegde zelfs enkele van haar eigen grappen en capriolen toe. Rosie had de tijd van haar leven en ze wist dat ze deze speciale herinnering met haar zus altijd zou koesteren. Nadat de show voorbij was, applaudisseerde en juichte Rosie voor Ruby, en bedankte haar dat ze zo’n geweldige zus was en dat ze zoveel plezier had gebracht op haar zieke dag. Ruby was blij haar zus te zien glimlachen en was blij dat ze een beetje magie kon brengen in Rosie’s dag.
De volgende dag bracht Ruby een boek mee en las het door het raam aan Rosie voor, terwijl ze haar de plaatjes liet zien.
Na een paar dagen voelde Rosie zich veel beter en waren de meisjes eindelijk herenigd. Rosie bedankte Ruby dat ze zo’n geweldige zus was, en beloofde zoiets terug te doen als Ruby ooit ziek zou worden.
De meisjes leerden dat ze zelfs als ze uit elkaar waren toch plezier konden hebben en samen tijd konden doorbrengen. Ze waren dankbaar voor hun sterke band als zussen en beloofden elkaar altijd te steunen en voor elkaar te zorgen, wat er ook gebeurt.
