Er was eens, in de dichte en weelderige jungle, een knorrige oude neushoorn genaamd Neussie. Neushoorn was een heel solitair dier en bracht zijn dagen het liefst alleen door, grazend op de grassen en planten die in de jungle groeiden.
Neussie vond het echter erg moeilijk om van zijn eenzaamheid te genieten, aangezien hij constant last had van de andere dieren in de jungle. De olifant trompetterde altijd luid, de antilopen liepen te voorzichtig rond, de luiaard was irritant lui en de chimpansee veel te neurotisch.
Op een dag had Neussie genoeg van het constante lawaai en de chaos van de jungle. Hij besloot te vertrekken en een betere plek te zoeken waar hij alleen kon zijn en vrij van de afleiding van de andere dieren.
Neussie de neushoorn ging op reis, vastbesloten om een vredige en stille plek te vinden waar hij in eenzaamheid kon leven. Hij dwaalde door de jungle, op zoek naar de perfecte plek.
Na vele dagen zoeken stuitte de neushoorn uiteindelijk op een prachtige weide, omgeven door hoge bomen en gevuld met heerlijk gras. Hij was opgetogen en besloot om dit zijn nieuwe thuis te maken.
Een tijdje was Neussie gelukkig in zijn nieuwe huis. Hij had genoeg ruimte om rond te dwalen en te grazen, en hij was vrij van de afleidingen van de andere oerwouddieren.
Maar naarmate de dagen verstreken, begon Neussie de neushoorn zich eenzaam te voelen. Hij miste het gezelschap van de andere dieren en realiseerde zich dat hij een fout had gemaakt door de jungle te verlaten.
Vastbesloten om terug te keren naar zijn oude huis, begon Neussie aan de reis terug naar de jungle. Het was een lange en moeilijke reis, maar uiteindelijk kwam de neushoorn uitgeput maar opgelucht terug in de jungle.
Toen hij terugkwam, werd hij hartelijk begroet door de andere dieren, die hem enorm hadden gemist. Neussie leerde dat hoewel de jungle soms chaotisch en lawaaierig kon zijn, het toch zijn thuis was, en hij was dankbaar dat hij terug was waar hij thuishoorde.
